ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്ന വാക്കുകള്‍ക്ക് , മന്ത്രങ്ങളുടെ ശക്തിയത്രേ !!
പാതയോരത്തെ വിജനമായ -
തണ്ണീര്‍പ്പന്തലില്‍ ഞാനിരിക്കെ .,
അലസമായ് തലോടിപ്പോയോരാ -
മേടക്കാറ്റിന്റെ വാത്സല്യമായിരുന്നു
നീ ചൊല്ലിയ ആ വാക്കിന് .. !
പനിനീര്‍പ്പൂക്കളുടെ മുള്‍മുനയില്‍ .,
ഹൃദയം അമര്‍ത്തി വച്ചിരുന്നോരാ-
പഴയ മഞ്ഞക്കിളി , സ്വയം നൊന്തും .,
പൂക്കള്‍ക്ക് നിറപ്പകിട്ടേകിയത് .,
പലകുറി 'ചുവന്ന' ,ആ വാക്കാലാവണം !
അല്‍പ്പം കുറുമ്പോടെ , ആ വാക്ക് -
നിന്റെ ചെവിയില്‍ , ഞാന്‍ പതിയെമന്ത്രിക്കെ -
നമ്മളില്‍ പെയ്തോഴിഞ്ഞത് , സ്വരപല്ലവം !
ആരോ , പരുഷമായ് മീട്ടി -
തേഞ്ഞുപോയതാണ് , നിന്നിലെ -
വയലിന്‍ തന്ദ്രികളെങ്കിലും !
മുറിവേറ്റ പ്രാണന്‍ , വാര്ന്നുപോകവേ .,
ഒരുനിശ്വാസത്തിന്റെ , ക്ഷണ താളത്തില്‍ .,
വിധിയെപ്പിളര്‍ക്കാന്‍ , വാളോങ്ങിയ മുഷ്ടിയില്‍ ,
ഒടുവില്‍ കരുത്താവുന്നതും ..., -
ഒരുവേള , നല്‍കിയ , 'വാക്കായിരിക്കണം !!
[written on 24 March 2012 , 1:45 AM[IST], Calicut ]
Comment Using your Facebook/Yahoo/AOL/Hotmail Account
No comments:
Post a Comment